Stres to główny „podejrzany” w sytuacji, kiedy zawodnik ponosi porażkę. Gdy stres pojawia się podczas występu może wpłynąć niekorzystnie na zawodnika, obniżając jego sprawność fizyczną oraz umysłową. Im wyższej rangi są zawody, tym ryzyko pojawienia się stresu jest większe.
Dla wielu zawodników noc przed startem należy do najgorszych – mają wówczas problemy ze snem – nie mogą usnąć, jak już usną to ich sen jest płytki. Potem wstają zmęczeni. Możliwe następstwa to; np. trudności z koncentracją, złość i poirytowanie.
Zaburzenia. jakie może wywołać stres, mogą dotyczyć sfery fizycznej, emocjonalnej czy poznawczej zawodnika. Stąd u jednego zawodnika stres może powodować napięcie mięśni, u innego nadmierne pobudzenie, a u jeszcze innego trudności z zapamiętaniem wcześniej wybranej taktyki. U niektórych zawodników oznaki stresu można zauważyć w każdej ze sfer.
To czy stres się pojawi zależy jak sytuacja jest oceniana przez zawodnika. Jeśli uzna, że ma on wystarczające umiejętności i poradzi sobie z sytuacją, stres się nie pojawi lub gdy się pojawi jego poziom nie będzie przeszkadzał w wykonywaniu czynności. Jeśli będzie odwrotnie i zawodnik uzna, że nie ma wystarczających umiejętności, będzie widział w występie zagrożenie. Stres się pojawi z ,,orkiestrą” czynników poznawczych, fizjologicznych i emocjonalnych, które mogą sparaliżować działanie zawodnika.
Lęk przed startem może sprzyjać utracie wiary w siebie i pojawieniu się myśli w postaci np. ,,Jestem do niczego.” To nic innego jak programowanie siebie na porażkę.
Pierwszym z zadań, by skutecznie radzić sobie ze stresem, jakie stoi przed zawodnikiem, to identyfikacja objawów stresu tj. rozpoznanie sygnałów własnego ciała. Następnie zawodnik może wykorzystać różnorodne techniki radzenia sobie ze stresem.
Wśród nich najpopularniejsze to: techniki relaksacyjne, techniki poznawczo-behawioralne oraz techniki wyobrażeniowe.